Dzień nie kończy się, gdy kładziemy się spać. Często organizm przez długi czas kontynuuje „przewijanie” tego, co się wydarzyło. Dlatego warto stworzyć swój własny, domowy rytuał dopełniający. Dla niektórych jest to jak ponowne umieszczenie kubka na swoim miejscu. Dla niektórych oznacza to wytarcie stołu. Dla niektórych oznacza to wyłączanie świateł w określonej kolejności.
Ten rytuał nie ma być skuteczny. Musi być trwałe. Jako sygnał: wszystko jest gotowe. Ciało, które słyszy ten gest każdego wieczoru, zaczyna się szybciej uspokajać. Ponieważ istnieje przewidywalność. Jest struktura. Istnieje wewnętrzny „przełącznik”.
I z takich właśnie drobiazgów kształtuje się rytm, w którym nie trzeba kontrolować swojego ciała. Wie, kiedy się zrelaksować. Ponieważ za każdym razem dajesz mu ten sam sygnał.